19 September was almal in die gemeenskap in Afrikaans, Engels en Xhosa genooi na ‘n Ruimte van Klaag (Space for Lament) in die kerkgebou. Ons wou net ‘n geleentheid gee om te treur en te klaag oor die sinnelose geweld, veral teen vroue en kinders in ons land. Ds Hanri het ‘n powerpoint voorberei wat ons met die name en gesigte van slagoffers gekonfronteer het. Mense soos ek en jy. Die Bybel leer ons oor Klaag. Dit is gevul met Klaagpsalms en woorde van “waarom” en “waar”. Klaag is nie moan nie, klaag kom uit jou binneste. Dit is ‘n oproep na God om dinge te verander. Dit is ‘n roep van “Kyk hier!”. Ons het die aand gehoor dat ons mag klaag. Ons het egter ook gewonder hoe veilig die kerk is, die gemeente van gelowiges vir die slagoffers. Mag vroue hier praat oor hulle ervarings van verkragting en mishandeling? Mag ons hieroor preek met volle vrymoedigheid? Ons is ook herinner dat God die lydende God is. Die een wat juis teenwoordig is waar mense ly, wat saam ly. God hoor ons huil, want Hy word ook seergemaak as ons seergemaak word. Johannes Calvyn het al geskryf dat as ons mekaar wond word ons God. Hy huil saam, so kom ons huil meer, tree in, spreek uit en breek die vlaag van haat teenoor die weerloses.

Zoom