Die seun was die jongste seun van ‘n boer. Hy het moeg geword om sy pa op die plaas te help. Daarom het hy gesê: “Pa, gee vir my die deel van Pa se goed wat ek moet kry”. Die pa het toe die goed tussen sy twee seuns verdeel en die jongste seun het sy deel gevat, al sy goed ingepak, en weggegaan na ‘n ver land. Daar het dit ‘n ruk lank goed gegaan. Hy het baie vriende gehad omdat hy baie geld gehad het. Maar nadat hy al sy geld uitgemors het, het sy “vriende” ook verdwyn. Toe sy geld op is, kom daar boonop ‘n hongersnood in die land.

Die enigste werk wat hy kon kry, was om ‘n boer se varke op te pas. Geen Joodse seun hou van varke nie, want hulle is onrein diere volgens die wet, maar hy kon nie anders nie. Party daewas hy so honger dat hy gewens het hy kon die varke se kos eet, maar niemand het vir hom daarvan gegee nie.Toe begin hy dink hoe lekker dit by die huis was en hy sê vir homself: “Selfs die werkers op my pa se plaas het ‘n beter lewe as ek. Ek sal huis toe gaan en vir my pa sê dat ek verkeerd gedoen het. Ek verdien nie meer om ‘n seun in sy huis te wees nie, maar dalk sal hy my een van sy werkers maak.”

Sy pa het nog altyd gehoop dat sy seun weer sal terugkom en het elke dag die pad dopgehou. En toe, eendag, kom hy! Die pa het na hom toe gehardloop, hom vasgedruk en gesoen. Die wegloopseun het begin om te sê: “Pa, ek het teen God en teen Pa gesondig . . ., “maar voor hy nog kon sê dat hy gewillig is om ‘n werker op die plaas te wees, het sy pa een van sy werkmense geroep en gesê: “Bring vir hom die beste klere, en trek vir hom skoene aan en sit ‘n ring aan sy vinger!” Toe die pa dit sê, het die seun geweet hy is weer deel van die gesin, wantwerkers het nie skoene of ringe gedra nie. Die pa sê toe nog: “ En slag vir ons daar-die kalf wat ons vet gemaak het. Ons gaan feesvier”.

Die oudste broer het later ingekom van die lande af en gehoor hoe daar musiek gemaak word. Toe hy hoor dat die fees vir sy broer gehou word omdat hy terug is, was hy baie ontevrede, want hy was jaloers omdat die broer so ontvang word neat hy hom so sleg gedra het. Hy sê toe vir sy pa: “ Pa, ek het nog altyd soos ‘n slaaf vir Pa gewerk, en nog nooit het Pa eens vir my ‘n bokkie laat slag nie. Hierdie kind het Pa se geld verkwis, en as hy huis toe kom, word daar feesgevier. Pa het selfs die vetgemaakte kalf vir hom laat slag!” Toe sê die pa: “My kind, moenie kwaad wees nie. Jy was dan die hele tyd hier, en alles wat ek het, is joune. Ons moet bly wees, want hierdie broer van jou wat verlore was, is terug. Dis asof hy dood was en weer lewend geword het. Kom in, en kom vier saam fees!”