Dit was vir ons gemeente baie moeilik om van dr. Bobo van Zyl afskeid te neem. Hy het sy emeritaat op 16 Augustus 2015 in ons gemeente ontvang. Ons gun hom met sy geliefdes die “nuwe hoofstuk” in hul lewe. Na 18 jaar is hulle geliefde “familielede” wat verhuis en vir wie ons tot siens sê, maar nie vaarwel nie. Dr. Bobo van Zyl  en sy vrou Mickey en hul drie seuns, Willie, Jaco en Jasper het op 1 Jullie 1997 vanaf Upington in Gansbaai gearriveer .

Hy is die afgelope 18 jaar deel van ons gemeente as  herder, trooster, bedienaar van die Woord, mentor en as vriend. As predikant  in verskeie gemeentes het dr. Bobo van Zyl deurentyd in aanraking gebly met die vrese, behoeftes en verwagtings wat kerklidmate op grondvlak vandag in Suid-Afrika beleef. Sy Woordverkondiging en skryfwerk berus op ‘n rotsvaste veronderstelling: ‘n Mens kan niks doen sonder dat God jou dit deur sy genade gee nie.

Hy het ons as’t ware in God se hart laat inkyk. Hy het ons gehelp om nuwe insig in ons daaglikse lewe te kry én te sien: In Jesus Christus het God sy hart oopgemaak - vir jou en my. Daarom kan ons lewe nie meer dieselfde wees nie.

Dr. Bobo arriveer in dieselfde tyd in Gansbaai as die “Groot Trek” na Gansbaai met die invloei van afge-tredenes en ander wat vir hul ‘n tuiste in die omge-wing gevind het. Met die toename in lidmaatgetalle was die gemeente genoodsaak om in 2003 die bedieningstruktuur weer in oënskou te neem. In hierdie verband het dr. Bobo ‘n belangrike rol gespeel. Uit die gemeentevernuwings- program word die visie en missie van die gemeente gebore en word die gemeente waarlik ‘n Hawe van God se Genade en funksioneer die gemeente al sterker deur lidmate wat  betrokke en meelewend is.

Dr. Bobo was ook die voorsitter van Seestrome en met hierdie uitgawe van die Seestrome, het die redaksie weereens besef dat hy die “goue draad” was wat  alles  aan mekaar bind . . . Sy mooi geaardheid, leierskap, insig en meelewing word  met liefde onthou en gemis. Ons sal dr. Bobo onthou vir die rustige kalmte wat hy uitstraal, die empatie en simpatie waarmee hy mense behandel, die bemoedigende woorde wat hy altyd het en bowenal vir sy liefde vir sy Hemelse Vader. Ons plaas graag die gebed waarmee dr. Bobo  sy afskeidspreek afgesluit het:

Gebed: “Persoonlik wil ek, o Here, vir U dankie sê vir die voorreg wat aan my gegun is om ‘n bedienaar van die evangelie (dominee, predikant in die kerk) te kon wees. En dat ek vandag hier my bediening se eindpunt bereik; in hierdie wonderlike gemeente waarin ek vir agtien jaar kon werk: Gans- baai. Dankie vir u genade op genade wat my gedra het. U kon aan my geen groter guns betoon as om my tot u diens te roep nie. En kyk ek terug oor my pad  . . . sien ek hoe u roeping vir my onbeskryflike seën gebring het. Vir my en vir my huis. Ek dank U vir ‘n gemeente wat liefde betoon het. Vir broers en susters in die Here wat uitgereik het, gesorg het, vasgehou het, gebid het. Ek roep in my geestesoog name en gesigte op: name en gesigte wat vir my sal inspireer om die goeie stryd enduit te stry, die wedloop te volbring en die geloof te behou, ouderlinge, diakens, lidmate van die NG Kerk, kategese. God se geskenke in my lewe. Waarvoor ek nooit genoeg sal kan dankie sê nie. Amen. “

Die redaksie wil graag van hierdie geleentheid gebruik maak om ook dr. Bobo te bedank vir sy by-draes deur die jare, sy ondersteuning en sy visie by die samestelling van die onderskeie Seestrome-gemeenteblaaie. 

Ons wens vir u en u gesin ‘n ware Christusfees toe. Godseën word u toegebid vir al die dae van u lewe.