2017 is aan sy einde. Die jaar het verby gevlieg met al sy “ups” en downs”. Kom ons haal die beste uit hierdie jaar en bou daarop voort.

Dit help nie om ons te verknies oor dit wat verby is nie. Daar is soveel mooi in en om ons: die son, die see, die wind (dink nie almal stem saam, maar dit moet daar wees), die reën, ons mense, ons vriende, familie, kinders, kleinkinders, ons ouers en grootouers. So kan die lys aangaan. Ons is in afwagting in Adventstyd met Kersfees om die draai en dink aan die mooi eg Suid-Afrikaanse kerslied in ons skatkis van liedere, naamlik Somerkersfees deur Koos du Plessis. Mag ons in hierdie feestyd die woorde ons eie maak en bid vir vrede in ons harte en in ons land en die wêreld. “Kersfees kom, Kersfees kom, gee aan God die eer. Skenk ons ‘n helder somerkersfees in hierdie land o Heer” Die skrywers van die lied verwys na stilte en seisoene. 

Vir 2018 wil ek aanhaal uit ‘n rubriek geskryf deur dr. Braam Hanekom in die Burger van 15 November 2017. Ook die lewe het sy seisoene. Daar is winters en somers. Nie almal wil dit verstaan nie. Tog is daar ‘n troos wat ook deur die eeue na ons toe kom. Die seisoene verander nie altyd so vinnig soos ons dit wil hê nie, maar God bly daar om ons deur die seisoen te dra. Dit moes Israel 40 jaar lank in die woestyn leer. Beteken dit dat ons intussen niks hoef te doen nie? Beslis nie. Drie woorde maal in my gedagtes. Dit is bid, dink en doen. Ek dink ons doen te min van al drie. Die feit dat dit soms voel asof God afwesig is in die geskiedenis, beteken beslis nie dat God se stem nie in die stilte gehoor kan word nie. Hy word soms veral in die stilte gehoor.

Seënwense vir ‘n Christusfees in die kerstyd en nuwe jaar 2018.