Ons jaartema vir 2019 is “Op weg saam met God”. Op ons almanak is dit dan ook gekoppel aan ‘n spesifieke teks naamlik Handelinge 9:2. Handelinge vertel die verhaal van die kerk vanaf die gebeure rondom Hemelvaart en die uitstorting van die Heilige Gees. In hoofstuk 9 ontmoet ons vir Saul wat fanaties die nuwe beweging vervolg, met die interessante woorde (wat ongelukkig weg vertaal is in die 83-vertaling), naamlik: “… sodat as hy mense sou vind wat van die Weg was, manne sowel as vroue, hy hulle geboeid na Jerusalem kan bring” (53-vertaling). Die NRSV vertaling klink as volg: “...if he found  any that belonged to the Way”. Dit is hoe die eerste Christene genoem is: Mense van die Weg. Ook in ander plekke in Handelinge kry mens die benaming, naamlik Hand 18:25, 19:19, 19:23. Die konsep van Weg is bekend in die Bybel. Dit dui op jou lewenspad, jou leer en lewe. Dit kan dui op keuses en maniere van doen wat raakgesien word. Jesus self het gepraat van die smal en breë weg en baie van julle het seker grootgeword met sulke uitbeeldings teen die mure. Die probleem met die beter te verstaan. Die Didache begin met hierdie woorde: “daar is 2 paaie: die een lei na die lewe en die ander na die dood. Die verskil tussen die 2 paaie is egter baie groot. Die pad na die lewe lyk so: in die eerste plek moet jy jou medemens soos jouself liefhê. Moenie aan iemand anders enigiets doen wat jy nie wil hê met jou moet gebeur nie. In die praktyk beteken hierdie woorde dit: praat mooi van die mense wat vir julle vervloek, en bid vir julle vyande. Vas ter wille van die mense wat julle vervolg…”. Ek dink nogal dis makliker om nie te dobbel nie as om jou vyand lief te hê!

Ek dink die res van Handelinge 9 help ons om die “Weg” nog beter te verstaan. Saul is hier ook op ‘n pad, maar hierdie pad is meer as die letterlike pad na Damaskus, dit is ook ‘n figuurlike pad. Ons kan die pad leer ken deur Saul se lewe. Eerstens was hierdie “weg” vir hom tot groot aanstoot. Hy doen baie moeite om hulle te vernietig en te vervolg. Hy sorg dat hy briewe kry. Hy gaan al die pad na Damaskus toe. Hierdie mense ontlok ‘n sterk woede by hom. Dan ervaar hy die onverwagse. Dit wat nie deel van sy reisplan was nie. Binne sy planne word hy verras deur Christus self. En as die opgestane Christus Hom bekendstel doen Hy dit deur Hom te vereenselwig met die mans en vrouens van die Weg met die woorde “Hoekom vervolg jy my?”. Die gelowiges is nooit los van Christus nie. Die mees aangrypende is die verandering in die man wat die pad begin het en die man daarna. Saul loop nie sterk en heldhaftig daar weg nie. Hy kon niks sien nie. Hulle moes sy hande vat. Hy was weerloos en totaal afhanklik. Die een wat so seker was en so baie geweet het, weet nou niks. Hy moet nou geleer word deur die wat vir hom tot aanstoot was en op wie hy neergekyk het. Op die pad verander God vyand in vriend. En Paulus word die vervolgde.

Ons is ook mense van die “Weg”. Ons is ook oppad saam met God. Is ons oop om verras te word, oop om soms vir ander aanstoot te gee? Oop om te weet dat God vyande vriende kan maak? Is ons leerbaar? Maar ten diepste verstaan ons dat die opgestane Christus Hom met ons assosieer. Dat Hy altyd in solidariteit staan en dat Hy saamly.

Mag ons as Gemeente van Gansbaai ook die jaar oop wees om geleer te word en anders te kan sien op hierdie pad saam met God.