Geliefde gemeente, wees gegroet in die Naam van ons Here Jesus Christus, God die Vader en die Heilige Gees: Genade en vrede vir julle.

Verwelkoming: Goeie môre vriende, broers en susters …
Ons heet elkeen welkom vanoggend hier in ons erediens, wat ook ‘n nagmaalsdiens is.
Mag ons vanoggend hier saam die teenwoordigheid van God beleef en mag ons hier gevoed word tot die ewige lewe. Besoekers, medegelowiges, word uitgenooi om saam met ons by die nagmaalstafel aan te sit. 

Gebed:

Here God,
Vader, Seun en Heilige Gees,
God van ons lewe,
U het vir ons, U gemeente, vanoggend op hierdie Sondag weer saamgebring.   
Ons dank U vir die voorreg.

Ons gebed is dat U vanoggend hier deur die werk van u Woord en u Gees in elkeen van ons hernude geloof, hoop en liefde sal verwek. 
U Woord is ons lewe – die beloftes van u Woord is die bron van ons enigste troos in lewe en in sterwe;
die beloftes van u Woord is die lig in ons donker,
die beloftes van U Woord is die bron van ons diepste vreugde, hoop en vrede..  

Soos ons hier saam is, deurgrond U vir ons en ken U ons elkeen se diepste behoefte en nood – die behoefte en nood hier en nou op ons lewenspad ; 
die behoefte en nood in die lewensomstandighede wat ons hier en nou beleef;
die behoefte en nood, gegee die uitdagings waarmee die lewe hier en nou vir ons uitdaag;

Wil U uself hier vanoggend aan elkeen van ons opnuut openbaar – ons geestesoë verhelder sodat ons vir U kan sien vir wie U is -  en ons versterk en bemoedig kan word.  

Ons bid in diepe afhanklikheid. Amen. 

Skriflesing: Psalm 50
Vers 7: “Luister My volk, Ek wil My saak stel, Ek wil teen jou getuig, Israel. Ek is God! Ek is jou God!
vers 23: “Die mens wat My eer, is die een wat lof as offer bring; hy wat reg lewe, vir hom sal Ek red”          

Geliefde gemeente, 

Ons sit vandag met Psalm 50 by die nagmaalstafel aan. 
Oor die Psalm, net ‘n kort woord.

Psalm 50 word deur uitleggers van die Bybel, ‘n profetiese Psalm genoem: “’n Psalm wat pas in die mond van ‘n ou testamentiese profeet”; “’n Psalm wat die taal van die ou testamentiese profete praat”.

Inderdaad.

Ons ken die Ou testamentiese profete – die boodskappers van God, deur God geroep en deur God uitgestuur, getaak om namens God ‘n boodskap aan God se verbondsvolk te bring; 
Die ongewilde boodskappers van God; die boodskappers van God wat ‘n ongewilde boodskap aan God se volk moes bring – ‘n boodskap wat die volk as aangeklaagdes voor God laat staan, geestelike verval en sonde by die volk uitwys, God se teleurstelling in Sy volk en God se droefheid oor Sy volk te kenne gee, God se tugtende oordeelswoord oor die geestelik vervalle en sondige volk vertolk, en die volk tot bekering oproep.

En, geliefdes, presies dit vind ons in Psalm 50. Psalm 50  is inderdaad ‘n Psalm “wat pas in die mond van ‘n ou testamentiese profeet”; ’n Psalm “wat die taal van die ou testamentiese profete praat”.  (Dit is waarskynlik dan ook die rede waarom Psalm 50 nie so ‘n gewilde Psalm soos Psalm 23, of Psalm 91, of Psalm 121, byvoorbeeld, is nie.  Psalms 23 en 91 en 121 is psalms wat trooswoorde dra en ‘n boodskap van bemoediging bring. Psalm 50 is ‘n psalm wat oordeelswoorde dra en ‘n bekeringsboodskap bring; waar God in Psalms 23, 91 en 121 byvoorbeeld, Herder, Gasheer, Toevlug, Skuilplek, Redder, Helper en Beskermer is, is God in Psalm 50 Regter, Aanklaer, Vuur, Storm, Verskeurder).  

Geliefdes, met ons aansit by die nagmaalstafel vanoggend, wil Psalm 50 vir elkeen ons persoonlik met hierdie diepsnydende vraag konfronteer: Wat is die waarheid?; Hoe groot is God in ons lewens?; Hoe groot is God in my en jou verhouding met Hom?

Vraag: Hoeveel gesag het God in my en jou lewe?; Hoeveel gesag het Sy wil, Sy wet, Sy gebod in my en jou lewe?

Vraag: Hoe laag kniel ons voor God?; Hoe laag buk ons en buig ons voor God? – en, Nee: nie net as ons hier op ons Sondae in ons kerk ons eredienste hou nie, maar ook op ons Maandae en Dindae en ons Woensdae en ons Donderdae en ons Vrydae en ons Saterdae … as ons met ons elke dagse, weeklikse lewens besig is … in ons huise, ons werksplekke, ons kuierplekke … - wat is die waarheid; hoe groot is God in ons lewens?; hoe groot is God in ons verhouding met Hom?     

Want sien, dit is die grondlyn van Psalm 50 waarin God se aanklag teen Sy volk saamgetrek word: dat in die Godsvolk se lewe God klein geword het; dat God klein-klein geword het in die Godsvolk se verhouding met Hom …  

God het gesag verloor in hulle lewens; God se wil, God se wet, God se gebod het gesag verloor in hulle lewens …

Die Godsvolk het nie meer laag gekniel voor God nie; nie meer laag gebuig en gebuk voor God nie … God het maar net ‘n klein stukkie tempel en ‘n klein stukkie offergawe in hulle lewens beteken en behels … 

God (Godsdiens) was iets wat hulle hulle met ‘n stukkie tempel en ‘n stukkie offergawe kon afhandel, kon agter die rug kry, kon klaarmaak – todat dit weer volgens hulle berekening tyd was, nodig was om ‘n stukkie God te gaan koop … net ‘n stukkie genoeg God – nie teveel God sodat God my lewe beheer nie, maar darem genoeg God, dat wanneer ek Hom dalk sal nodig kry, ek nie niks van Hom het nie …  

                                           ****

Kort Nagmaalsformulier:

Die nagmaal is ‘n verbondsmaaltyd. Met die nagmaal bedink die gemeente opnuut die betekenis van die nuwe verbond wat God met ons gesluit het: die verbond wat beseël is met die bloed van die gekruisigde Jesus.

Die nuwe verbond is die genadeverbond – waarin Christus Jesus, met Sy verdienste, met Sy geregtigheid, die mens verteenwoordig in die verbond met God, en: so aan elkeen wat in Hom glo (d.i op Hom vertrou)  as Middelaar tussen my en God, versoening met God waarborg.

Die brood en die wyn is vir die gelowige hart tekens en seëls van God se evangeliebelofte vir ons, sondaarmense: die belofte van volkome vergifnis van ons sondes en ons reiniging voor God en ons aanneming tot kinders en erfgename van God. 

Die gemeente as geloofsgemeenskap het behoefte aan die nagmaal: ons behoefte om opnuut deur die evangeliebelofte getroos en verseker te word van ons verhouding met God – die verhouding waarin ons, beklee met die verdienste van Christus, voor God staan: heilig en onberispelik (al is ons op ons eie verdienste gereken niks anders as verdoemingswaarde sondaars nie). 

By die nagmaalstafel word die gemeente ook weer opnuut aan mekaar gebind – ons as broers en susters in die huisgesin van God. Ons eet van een brood en ons drink uit een beker – en oor al ons verskille heen word die gemeenskaplike band tussen ons opnuut gesmee: die feit dat ons een God en Vader ken, dat ons op een Christus vertrouend hoop, dat ons voor een Here kniel, dat ons met een doop gedoop is, dat  een Gees in ons woon.

By die nagmaalstafel word die gemeente ook dan opnuut geinspireer om met volle oorgawe ons Christus te dien … Sy Naam in die wêreld te verheerlik … Sy koninkryk te soek.

Tafelgebed

Ons Heilige Here Jesus Christus,

Hier by u tafel sit U gemeente nou aan.
Hier aan U tafel is ons diep onmder die indruk van hoe groot die liefde is waarmee U vir ons liefgehad het deur Uself vir ons te offer.
Ons is diep verwonderd oor die liefde wat vir U na ons toe laat neerbuig het – tot aan U kruis: die sondaarliefde van God.  
Ons dank U as ons Verlosser dat ons op genoeg genade uit U hand kan reken in ons verhouding met God Allerheilig.

Hier aan U tafel wil die gemeente – elkeen van ons persoonlik – met opregte berou oor die sonde wat nog deel is van ons lewens, vir ons heiligmaking kom bid.
Ons wil bid dat die Heilige Gees vir ons sal help om die sonde te kan aflê en ons sal help om meer en meer die nuwe lewe van oorwinning oor die sonde te kan lewe. 
Ons begeer opreg die nuwe lewe waarin God se Naam werklik geheilig word … deur alles wat ons dink en wat ons praat en wat ons doen;
Die nuwe lewe waarin die ou dinge verby is, verlede tyd is …; en alles nuut isg
Die nuwe lewe waarin die goeie werke van uitlewing van die groot gebod van die liefde vir God en naaste, in die wereld die duisternis verdryf.

Ons Here,
Ons buig voor U.
Amen.

Instelling van die Nagmaal: “Die Brood wat ons breek …”
                                             “Die Wyn wat ons drink …”

Dankgebed:

Here God,
Met die smaak van die brood en die wyn op ons tong, loof en dank ons U …
God van ons Verlossing …
Ons Vader …
Ons Christus …
Ons Trooster …

Wie is ‘n God soos U?

God van oneindige liefde;
God van grenslose genade;
God wat sondaars ontvang;
God wat Hom nie skaam om ons God genoem te word nie;
God wat ons gaan haal as ons wegraak; ons optel as ons val;
Ons vashou met ‘n trou wat elke môre nuut is.

Aan U al die eer, die lof, die dank, die aanbidding van ons harte! Amen.