Skriflesing:  Miga 7,  2 Kor 1

Hierdie maand is die preektema betroubaarheid. Ek wil graag daarby aansluit met woorde soos betroubaarheid, geloofwaardigheid, egtheid. Mense moet weet waar hulle met ons staan, hulle moet op ons kan reken. Die belangrikheid van betroubaarheid is eintlik voor die hand liggend. Dink net aan die rol wat dit speel in onderlinge vertroue, hoe dit  dit bevorder. En as daar nie betroubaarheid is nie, as daar nie op ander staatgemaak kan word nie, as jy nie weet wat jy aan ‘n ander het en hulle aan jou nie, kan daar ook nie sprake wees van onderlinge vertroue nie .   Nie op persoonlike vlak, ook nie op openbare vlak nie. Daar  kan nooit genoeg daarvan gemaak word nie.  En die waarde wat dit het vir ons getuienis as Christene kan nooit genoeg beklemtoon word nie.

Maar nou moet ons verstaan dat  betroubaarheid as deug nie iets is wat jy in die eerste plek moet kan doen nie,  maar alles te make het met wie jy ten diepste is. Soos iemand dit gestel het, karakter kom voor keuse,   karakter kom voor voorneme,   en daarom is dit nodig dat ons almal opnuut sal besef wie ons voor die Here is.  Dat ons sal besef  wie ons ten diepste is, en dat ons opnuut sal besef dat ons aan die Here behoort.     Ek lees iemand skrywe  getrouheid beteken nie in die eerste plek om iets te doen nie, maar om die  teenwoordigheid van die Here te geniet.   So leef getroues naby aan die Here.  Ps 148:14 ”Hy het aan sy volk mag gegee. Dit is die roem van al sy troue dienaars, die Isrealiete, die volk naby wie Hy is”.  Die getroues leef ook in gebed voor die Here.       Ps 32:6 “Dit is waarom elke gelowige in ‘n tyd van nood tot U bid”.  Getroues vertrou op die Here.         Ps 86:2 “beskerm my, want ek is U troue dienaar, red my, want U is my God, op u vertrou ek”.  Getroues is ook lief vir die Here en vind hulle vreugde in lof aan die  Here.                                             Ps 31:24 “Betuig julle liefde vir Hom, julle almal wat die  guns van die  Here geniet”.                           Ps 132:9,16 “gee aan u priesters die oorwinning en laat u troue dienaars juig”.  Getrouheid beteken om in die wese van jou bestaan bepaal te word deur ‘n lewe voor die Here.    Want wie so is, handel ook so elke dag.    Hierdie soort mens wat  so lewe voor die Here,  in alle opregtheid, wandel ook in die waarheid  en laat hulle ook deur die waarheid lei.  Op hulle kan jy reken, op hulle woorde kan jy amen sê, op hulle raad kan jy vertrou, hulle ja is hulle ja en hulle nee is hulle nee. 

Maar ‘n mens kan dit verstaan dat die een wat voor die Here leef, die een wat aan die Here behoort, so ingestel sal wees, want die Here self is getrou.   Daarom dat ons uit die boek Miga gelees het en spesifiek uit  hfst 7. So sou  die Here deur Miga die volk meedeel dat Hy hulle gaan oordeel as gevolg van hulle ongehoorsaamheid.   Maar  het hulle ook  meegedeel  oor sy liefde en trou teenoor hulle en dat Hy hulle ook weer sal uitred.  Hierdie woorde in Miga is baie aangrypend(v18) “Wie is ‘n God soos U?   U vergewe sonde. U straf nie die sonde van die  wat uit u volk oorgebly het nie.  U bly nie vir altyd kwaad nie, U betoon liefde”.   En dan veral die  woorde U sal getrou wees(v20).  Die Here aan wie ons behoort, is getrou.    In hierdie verband  dink ek aan watter rol die woorde trou gespeel het in die godsdiens van die volk  Israel  en hoe dit in hulle formules na vore gekom het.   As hulle aan die Here gedink het, het hulle aan Sy trou gedink.   Dink net aan Ps 25:10 “Liefde en trou is die paaie wat die  Here bewandel”.  Daarom is ons ook getrou.   Die trou van die Here maak dat die wat aan Hom behoort ook getrou is.   Ps 40:11 “Dat U verlos, het ek nie vir myself gehou nie,  ek het gepraat oor u hulp en trou”.   Ps 61:8 “Mag hy sy lewe lank regeer voor God, mag U liefde en trou hom bewaar!".     As hulle aan God gedink het  dan het hulle aan Sy trou gedink en dit moes hulle inspireer om self getrou te wees.   In hierdie  verband dink ek aan hoe diep die apostel Paulus geraak was deur die liefde van God deur Christus en hoe dit gemaak het dat hy self ook sy lewe opgeoffer het vir die Here.   Die liefde van Christus dring my, sodat hy kon skryf  niks kan ons skei van hierdie liefde nie. Dit is sterker as enigiets anders. Hy skrywe  ook vir die Efesiërs en bid hy dat hulle ook in hierdie liefde gewortel en gegrondves mag wees.   Mense wat voor die Here  lewe, is ook mense wat baie diep geraak is deur die liefde en trou van die Here,   en wat ook dan so wil leef.   Betroubaar en geloofwaardig te alle tye.  Dit is ten diepste wie hulle is, dit is hulle karakter.   Hulle kan nie anders nie.

Dit  bly merkwaardig om te let op die apostel Paulus se redenasie toe daar ‘n geloofwaardigheidskrisis tusen hom en die gelowiges in die gemeente van Korinthe ontstaan het.  Daarvan het ons gelees in 2 Kor 1. Hy wou die misverstand oor sy reisplan regstel. Hulle het gedink dat hy sommer net ja gesê het om hulle te besoek en toe van plan verander het wat natuurlik nie die geval is nie.  Daarom val hy sommer met die spreekwoordelike deur in die  huis en skrywe aan hulle(v12) “daar is een ding waarop ons trots is: ons gewete verseker ons  dat ons oor die algemeen  en teenoor julle in die besonder opgetree het met die openhartigheid en eerlikheid “ en let wel  “wat van God kom.   Daarin is ons nie deur die wysheid van mense gelei nie, maar deur die genade van God”.   Dan skrywe hy verder (v17) “was ek miskien oorhaastig toe ek hierdie plan gemaak het?.  Of word ek deur menslike oorwegings gelei as ek planne maak sodat ek in een asem ja en nee sê”.  En dan sê hy:  (v18 -22) “So seker as God getrou is, ons woord aan julle was nie tegelyk ja en nee nie, want Jesus Christus, die Seun van God, wat ons,  dit is ek en Silvanus en Timoteus aan julle verkondig het, is nie ja en nee tegelyk nie. Hy is die ja van God, die ja op al die beloftes van God.  Daarom is dit ook deur Christus  dat ons tot eer van God daarop Amen sê.   God self het ons saam met julle op hierdie vaste grond gevestig: op Christus. God het ons vir Hom afgesonder, ons as sy eiendom beseël en die Heilige Gees in ons harte gegee as waarborg van wat ons nog sal ontvang”.   ‘n Mens kan dit so mooi sien hoe die apostel  Paulus hier verduidelik  hoe sy hele lewe ‘n lewe voor die Here is en dat hy ook soos die Here betroubaar is , ook betroubaar wil wees.   Daarom dat hy selfs op ‘n stadium die woorde gebruik “ ek roep God tot getuie”

Ja dit kan nie anders nie - mense wat voor die Here leef, is ook betroubaar, is getrou,  is geloofwaardig.   Daarom kan ons nie genoeg maak daarvan om opnuut te besef wie ons voor die Here is nie.   Ook ter wille van ons getuienis as Christene. Dit is wie ons is, ons kan nie anders nie, want ons leef voor die Here.   Mense het oor die jare geskryf oor die geloofwaardigheid van die kerk in die wêreld.  Een so ‘n person is Helmuth Thielicke. In ‘n tyd van reklame leer mense om te onderskei. Hulle glo nie sommer alles nie en koop nie sommer voor die voet nie.  En hulle doen dit ook met die boodskap van die kerk.  Die kerk kan deur sy prediking en bedieninge ‘n pragtige huis bou, maar die hoorders wil weet of die predikante en die lidmate werklik in daardie huis leef.  Of hulle eie diepste drome, prioriteite, gesindhede,  inderdaad die is waaroor hulle so dikwels en so mooi kan praat.   As Christene praat van oorvloedige blydskap,  maar hulle ondankbare lewe weerspreek dit elke oomblik, as Christene praat van vrede, maar hulle is gedurig in ‘n konflik, as Chrstene praat van eenheid, maar maak dit nie werklik sigbaar nie,  dan is dit rampspoedig vir ons getuienis.

En ‘n mens kan ook maar net bid dat ons lewe voor die Here  ook soos suurdeug sal werk in die samelewing, ’n samelewing wat smag na betroubaarheid.