“En hy het sonder versuim na sy pa toe teruggegaan. Toe hy nog ver aankom, het sy pa hom al gesien en hom innig jammer gekry. Hy hardloop hom tegemoet, omhels hom en soen hom.” (Luk 15:20)
“Toe hulle by die plek kom wat Kopbeen genoem word, het hulle Hom daar saam met die misdadigers gekruisig, die een aan sy regter- en die ander een aan sy linkerkant. Toe sê Jesus: “Vader, vergeef hulle, want hulle weet nie wat hulle doen nie!”(Luk 23:33,34)
Ons as mense van die 21ste eeu sal eendag bekend staan as “die altyd rustelose en soekende geslag”! Die ontwikkeling van ons tegnologie is op sy beste – alles word beter, vinniger, groter en mooier – en ons almal wil dit hê! Ons staan rusteloos op: “Wat gaan ons vandag doen om meer geld te maak? Wat kan ons doen om ons mee besig te hou? Waar kan ons gaan vakansie hou?”
En so hou dit aan! Ja, ons is altyd soekend: Ons jaag na iets wat ons net nooit kan vind nie!
Wat is dit met ons?
Jesus vertel die verhaal van die verlore seun. Hiér het ons nou ‘n rustelose kind – soekend na iets beter, lekkerder as by die huis. By die huis het hy alles gehad: ‘n Pa wat hom liefhet; genoeg kos om te eet; slawe om hom te bedien; en hy is pa se erfgenaam! En as hierdie rusteloosheid vir hom te veel word, eis hy sy erfgeld, en gaan swerf daarmee …..hy los alles by die huis!
Wanneer hy alles uitgetoets het, vriende, vroue, vakansies,vryheid en verkwisting van al sy geld – verloor hy alles – en beland langs die varke wat hy moet oppas om te oorleef! En daar tref dit hom: Hy het alles gehad by sy pa se huis – en dit verloor omdat hy altyd ontevrede en rusteloos was!
Wat moet hy (ons) doen as jy by hierdie punt gekom het? Staan op en gaan huis toe! Terug na jou pa se huis! Maar sal hy my weer terug verwelkom? Sal Hy vergewe? Sien jy wat ek sien? ‘n Pa met oop arms – wat hom tegemoethardloop – en hom omhels – en hom soen! Wonderlik nê!
Nou kyk ek verder: Ek sien ‘n paar arms aan die kruis: So wyd oopgespalk – vir jou en my – om ons in die Vaderhuis terug te verwelkom! Vasgespyker sodat dit nooit weer toe kan gaan nie! Altyd oop – sodat jy van ver af kan sien – dis oop vir jou!
Wil jy nie maar ophou om altyd te soek na iets beter, groter en mooier nie? Die rusteloosheid lê binne-in jou – jy moet eers van binne af stil word – tevrede raak met wat jou Pa se huis bied - ware vrede, rus, versorging en ewige kos! Maar die beste van alles – arms wat altyd oop is en jou wil verwelkom omhels met ware Vaderliefde! Dis VREDE!
