Dit kos gewoonlik net 'n paar honderd rand per maand om tot beter sekuriteit, soos hekwagte, kameras of toegewysde patrollies, in 'n woonbuurt by te dra - en dis 'n geringe uitgawe as 'n mens in ag neem tot watter mate sulke maatreëls die waarde van huise, sowel as lewens en eiendom beskerm.
Dit is die mening van Jan Davel, besturende direkteur van die RealNet-eiendomsagentskapgroep, wat daarop wys dat pryse in gebiede met beperkte toegang en waar daadwerklike maatreëls vir gemeenskapsveiligheid sigbaar is die afgelope jaar met tot 25% toegeneem het teenoor die gemiddelde toename in landswye huispryse van sowat 9%.
"Sekuriteit is sonder twyfel die meeste huiskopers se grootste oorweging en mense wat verkies om nie in deeltitel-komplekse of afgesperde landgoedere te woon nie is klaarblyklik bereid om 'n stewige premie te betaal in woonbuurte waar 'n sterk inwoners- of belastingbetalers-vereniging doeltreffende veiligheids-maatreëls ingestel het," sê hy.
Statistiek van Lightstone, die maatskappy wat data oor eiendom verskaf, toon byvoorbeeld dat die gemiddelde huisprys in die omheinde voorstad Wapadrand in Pretoria die afgelope jaar met 13% toegeneem het, terwyl pryse in die naasliggende Wilgers sedert 1012 onveranderd was.
"En in Menlo Park, waar inwoners omvattende veiligheids-maatreëls wat 'n paar jaar gelede deur die plaaslike belastingbetalersvereniging ingestel is, daadwerklik ondersteun, het die gemiddelde huisprys met 25% gestyg teenoor 13% in die naasliggende Brooklyn."
En in Johannesburg, sê Davel, het die gemiddelde prys in Parkview, wat alombekend is vir goeie veiligheidsinisiatiewe, die afgelope jaar met 16% gestyg, teenoor 13% in die naasliggende - en baie gewilde - Greenside, net 3% in Parkwood en 'n afname van 5,8% in Parktown.
"Terselfdertyd het gemiddelde huispryse in Bedfordview, wat die afgelope jaar die hoofopskrifte vir al die verkeerde redes gehaal het, met net 3% gestyg teenoor 16% in Dunvegan, die naasliggende voorstad in Ekurhuleni, wat nie so luuks is nie maar wat as veel veiliger deur huiskopers beskou word."
Gevolglik, sê hy, behoort inwoners van veilige woonbuurte nie bydraes tot beter veiligheid as 'n onnodige finansiële las te beskou nie. "Hoe meer gesinne bydra, hoe laer is die koste vir elk - en die somtotaal is waarskynlik baie kleiner as die koste verbonde aan die verkoop van 'n huis en die koop van 'n nuwe huis in 'n sekuriteitslandgoed om dieselfde doel te bereik."
