Kykies in die Koninkryk
Die woord “koninkryk” was nog altyd vir my ‘n vae woord. ‘n Woord wat ek sukkel om vas te vang. Die woord word baie in die Nuwe Testament gebruik, maar dit is asof elke skrywer binne sy eie konteks ander assosiasies het met die woord. Miskien is dit een van daardie woorde wat ‘n mosaik van betekenisse het. ‘n Woord wat omring word deur meer as een beeld of beskrywing wat verskillende perspektiewe gee. Ons weet die koninkryk het aangebreek met Jesus se koms op aarde, maar dat ons nou net kykies kry daarvan. Dit is soos ‘n ligte gordyn wat voor ‘n oop venster hang, nou en dan waai die wind hom vinnig op en dan sien jy vinnig die wêreld daarbuite.
Op momente waar daar liefde, deernis en goedheid is, word die koninkryk die alternatief sigbaar. Miskien is ons as kerk se taak om aan die wêreld meer sulke kykies te gee van wat die realiteit rerig is. Want soos die wêreld buite die venster is die koninkryk hier, ons kyk dit net soms mis. Die koninkryk en heerskappy van God het tog aangebreek toe Jesus tussen ons kom woon het.
